związać się

См. также в других словарях:

• związać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. związywać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}mieć związane ręce {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• związywać się – związać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nawiązywać z kimś, czymś bliski kontakt, angażować się z czymś, zbliżać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Związać się z kobietą. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• związać — dk IX, zwiążę, zwiążesz, zwiąż, związaćał, związaćany związywać ndk VIIIa, związaćzuję, związaćzujesz, związaćzuj, związaćywał, związaćywany 1. «wiążąc połączyć końce czegoś» Związać sznurowadła. Związać chustkę, szalik pod brodę. ∆ Związać… …   Słownik języka polskiego

• sprzysiąc się — a. sprzysięgnąć się dk Vc, sprzysiąc sięsięgnę się, sprzysiąc sięsięgniesz się, sprzysiąc sięsięgnij się, sprzysiąc sięsiągł się, sprzysiąc sięsięgła się, sprzysiąc sięsięgli się, sprzysiąc sięsiągłszy się sprzysięgać się ndk I, sprzysiąc sięam… …   Słownik języka polskiego

• spokrewnić się — dk VIa, spokrewnić sięnię się, spokrewnić sięnisz się, spokrewnić sięnij się, spokrewnić sięnił się rzad. spokrewniać się ndk I, spokrewnić sięam się, spokrewnić sięasz się, spokrewnić sięaj się, spokrewnić sięał się «związać się pokrewieństwem,… …   Słownik języka polskiego

• wiązać – związać koniec z końcem — {{/stl 13}}{{stl 7}} z trudem utrzymywać rodzinę, żyć z małych dochodów (od wypłaty do wypłaty), skromnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Muszę rozglądać się za jakąś dodatkową pracą, bo już z trudem wiążę koniec z końcem. Po ostatnich podwyżkach nie mogli …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nawiązać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}nawiązywać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nawiązać się II {{/stl 13}}{{stl 33}} wiele czegoś związać; zmęczyć się tym; mieć dość wiązania :{{/stl 33}}{{stl 10}}Nawiązać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zaangażować — dk IV, zaangażowaćżuję, zaangażowaćżujesz, zaangażowaćżuj, zaangażowaćował, zaangażowaćowany 1. «przyjąć kogoś do pracy, zawrzeć z kimś umowę o pracę» Zaangażować aktora. Zaangażować pracowników do biura, do fabryki. Zaangażować kogoś na… …   Słownik języka polskiego

• zespolić — dk VIa, zespolićlę, zespolićlisz, zespolićspól, zespolićlił, zespolićlony zespalać ndk I, zespolićam, zespolićasz, zespolićają, zespolićaj, zespolićał, zespolićany «połączyć w jedność; zjednoczyć, związać» Wspólny cel zespolił ludzi. Zespolił w… …   Słownik języka polskiego

• skojarzyć — dk VIb, skojarzyćrzę, skojarzyćrzysz, skojarzyćarz, skojarzyćrzył, skojarzyćrzony 1. «spowodować połączenie, związek kogoś, czegoś; powiązać, zespolić, zjednoczyć» Skojarzyć małżeństwo, parę. Skojarzyć dwoje młodych. 2. «połączyć ze sobą wrażenia …   Słownik języka polskiego

• szkoła — ż IV, CMs. szkole; lm D. szkół 1. «instytucja oświatowo wychowawcza, której zadaniem jest kształcenie i wychowanie; siedziba tej instytucji» Szkoła ogólnokształcąca, zawodowa. Szkoła męska, żeńska, koedukacyjna. Szkoła baletowa, górnicza,… …   Słownik języka polskiego